امان از اینستا! من که به شدت عاشق عکس و عکاسیم و آدم بصری ای به حساب میام خیلی خیلی دوسش دارم, یعنی محبوب ترین شبکه اجتماعیه از نظر من[قلب] قبول دارم حرفتو, اما خیلی وقتا با خوندن و دیدن زندگی بعضیا اون بعد از زندگیم که خیلی دوست داشتم پرورشش بدم و نشده رو توی بقیه میبینم و لذت میبرم, مثل پیج ارشاد(سیزدهم) که هیچ هایک میکنه و همش دنبال ماجراجوییه! هیچ باکی نداره! اتفاقا اصلا هم زندگی مرفهانه ای نداره, خیلی دوسش دارم, اگه خواستی بگو زیر یکی از پیجاش منشنت کنم. خیلی از فوتو بلاگرا هم هستن که شاید وضعیت زندگی خیلی خوبی داشته باشن, اما انقدر بی تکلفن که من فقط حس خوبی که منتقل میکنن رو میبینم, مثل لیلا جیو[قلب] فکر کنم خودت فالوش میکنی. مثلا من از مازی و مطی هم حس خوب میگیرم, اما دو تا اینستاگرامر معروف هستن که همیشه خودشونو مدعی میدونن, شایدم ندونن اما من اصلا انرژی مثبتی ازشون نمیگیرم, که اصلا دیگه پیجشون نمیرم. بهار خیلی خوبه, اردیبهشت که دیگه خداست, توام که یه اردیبهشتی تمام عیار! مثلا تینای عزیزم[قلب] نمیدونم چرا بلاگفا با کامنت طولانی گذاشتن مخالفه:((
اینی که هیچ هایک میکنه رو حتما منشنم کن دوس دارم تجربیات اینطوری رو اون یکی رو هم کلا هر جا که فکر میکنی خوبه و حس خوبی داره :)))) ممنون عزیزم تو همیشه به من لطف داری و شرمنده م میکنی و میدونی که همیشه عاشق کامنتاتم
اردی آدمایی که توی هر جایی(چه حقیقی چه مجازی) سعی میکنن بپرن وسط و تز بدن همه جا هستن, بحث با اینجور آدما فایده ای نداره. اصلا حتی کامنتشونو نخون و پاک کن.[بوسه]
به حال خودت فکر کن و اون لذت عمیقی که توی چهره ت و چشمات هست و همش از اثرات حال خوب عشقه[قلب] چه اهمیت داره بقیه چی میگن؟! لذت ببر و عمیق تر نفس بکش, رابطه های با کیفیت, که انقدر احترام توش هست, خلوص هست کم پیدا میشه,حال ناب عاشقیت رو با این افکار خراب نکن, من وقتی به تو فکر میکنم حالم خوب میشه, مطمئنم این حال خوبم نتیجه ی حال خیلی خیلی خوب خودته[قلب]
منم خیلی از آدما پیور[نیشخند] خوشم میاد, شاید توی زندگیم زیر ده نفر بودن که این پیور بودن و زلالی روحشون انقدر عمیق نمایان بوده:)) الف خودش به شدت پیوره! انقدر خالصه و عیارش بالاست که در مواجه باهاش آدم احساس عریان بودن(روحی) میکنه با هر جایگاه علمی,شغلی,... احساس میکنم آدم وقتی کنارشه باید خودشناسیش عمیق باشه و در درونش چیزی برای عرضه داشته باشه ولو تحصیلات بالایی داشته باشه یا هر چیز دیگه ای...
خنک شدم با خوندن کامنتت ینی دقیقا خنک شدم خیلی حس خوبی بود... وای تو یه جوری راجع به الف حرف میزدی انگار میشناسیش :))))) عالیه ... حس خوبی بهم میده این اطمینانت مرسی عزیزم:*
مثلا یه مکس خیلی کوتاه، یه ثابت موندن خیلی کوتاه نگاه، یه اخم خییبلی کمرنگ با خودش، اینا رو زمانی انجام می ده که غیرتی شده! اما داره سرکوب می کنه، و نمی دونه که من کشف کردم این حالت هاش رو! هیچوقتم بهش نمی گم که کشف کردم! چون می خوام خواسته ی هردومون حفظ بشه، اون با نشون ندادن رفتار های به قول خودش غیرتی! من با دیدن این علایم غیرتی شدن! بعد من یه وقتایی خودم عمدا یه حرفی می زنم که اون نشانه های رفتاری رو ببینم و کیف کنم اونم نمی دونه دارم از ناخودآگاهش سواستفاده می کنم
تا مدتها، ینی چند سال! آزار می دیدم ازینکه عکس العملی در برابر این چیزا نشون نمی ده. غرورم هم اجازه نمی داد موضوع رو مطرح کنم. بعدها که باهم از نظر روحی یکی تر شدیم، بهش گفتم ... می دونی چی گفت؟ گفت منم خیلی وقت ها حسودیم می شه، یا ته دلم یه جوری می شه(کلا از کلمه غیرتی شدن بدش می آد) ولی به خودم اجازه نمی دم بروز بدم. وقتی خسش می کنم، بلافاصله سرکوب می کنم ازون موقع به با حساسیت بیشتری آنالیزش کردم. و الان با اینکه خیلی موارد نادری هست، اما اون واکنش های رفتاری که در مواقع غیرتی شدن، به طور ناخودآگله نشون می ده رو شناختم!
وای اون دو خط وسطی دقیقا الفه :))) البته ما راجع بهش هیچ وقت حرف نزدیم،من روم نشده به روش بیارم:دی ای جان :*
این پستت منو برد به چالش های این سالهای خودم آدمی که من دوستش دارم، ازین لحاظ با من متفاوته، و با بقیه ی مرد ها خیلی متعهده، خیلی، اما تعریفش از تعهد، و خطوطش در این زمینه با من فرق داره. توی این ۴ سال خیلی تلاش کردیم، و بهم نزدیک تر شدیم خیلی. اما بهرحال هنوزم تفاوت هایی هست این رفتار غیرتی برای ما دخترا خیییلی جذابه، اما متاسفانه اون، می گه من به خودم اجازه نمی دم برا تو تعیین تکلیف کنم، تو آزادی که تصمیم بگیری و تشخیص بدی
به نظرم به تربیت و فرهنگ هم ربط داره، خونواده ش هم همینطورن لابد و از اونا اینطور یاد گرفته.نگران نباش
الف هم واسه من تکلیف تعیین نمیکنه اصلا، اما غیرت از چشاش میزنه بیرون:)))
خوب البته معمولا آدما متوجه حریم طرف مقابل میشن اما بعضیا خودشونو به نفهمیدن میزنن و زیاد میان جلو ، ولی این تعبیری که میکنی از داداشت و آقای الف برای من تقریبا نا آشناست ، ما این حالتو نداریم تو خونواده ، نه بابام نه داداشم نه همسرم این مسایل رو واگذار میکنن به خودم ولی خوبه که تو و دوستت هر دو یه مدلین ، اینجوری حس رضایت و خوشحالی دارین من کلا خیلی خوشم با عاشقی تو ، خیلی سالم و تمیز و دوست داشتنیه برام
سنگین و موقر بودن و مرز شناختن تو ارتباط یه رکنه برای رابطه های سالم بخصوص تو جمع های دختر پسرا ، من هم وقتی دانشجو بودم چون رشته ام مکانیکه و ٩٥٪ همکلاسا و دوستام پسر بودن خیلی حساس بودم رو این موضوع ، کسی پاشو از گلیمش درازتر میگرد تذکر میدادم اگر اصرار به اون کار میکرد قشنگ میزدم تو پرش حالش جا بیاد
راستش پست بالایی فکر کردم منظورت اینه که الف از این حساسیتا نداره:( اکثر قریب به اتفاق دخترا از تجربه ی این حس لذت میبرن:)) اصلا آدم وقتی یه نفر براش با همه دنیا فرق داره دوست داره اون آدم خاص براش حساسیت به خرج بده, اون مخاطب خاص نتونه تحمل کنه یه سری رفتارای دیگران رو نسبت بهت من از غیرتی بازیای الکی بعضی مردا که کلا دست و پای آدم رومیبندن خوشم نمیاد اما اصلا نمیتونم کتمان کنم چه لذتی میبرم وقتی کسی که برام خاصه یه حرفی میزنه یا رفتاری میکنه که نشون میده براش فرق دارم الف جزو نوادر محسوب میشه, آدم به اینکه هنوزم مردایی به این کیفیت پیدا میشن امیدوار میشه. احساس میکنم الف پله پله داره حسش قوی تر میشه
پس خوب میفهمی حس من رو
آره انگار اینطوره داره حسش قوی تر میشه و نسبت به قبل هی تغییر میکنه فقط امیدوارم شرایطش خوب باشه و خوب پیش بره، وقتایی اوضاع شخصیش خوب نیست روی رابطه مون هم تاثیر میذاره
فک میکردم فقط منم که اگه رفتاری از یکی ببینم که خوشم نیاد دیگه تمایلی پیدا نمیکنم به همراه و همکلام شدن حتی دسته جمعی با طرف، و با توجه به رفتار بچه هامون تو دانشگاه دیگه کم کم داشتم به این نتیجه میرسیدم که من دارم اشتباه میکنم! یکم امیدوارم شدم به خودم و این نظرم!
اولش که دیدم رمزیه، فکر کردم داستان ولنتاین بوده ولی نبوووود
میدونی من فکر میکنم همه دخترا از این نوع توجه و احساس لذت میبرن، حتی اونایی که روشنفکرترن (بظاهر). این توجهات به آدم احساس امنیت میده، و پارتنرت رو قابل پیش بینی میکنه. و امنیت و اعتماد (قابل پیش بینی بودن) برای رشد هر رابطه حسنه صمیمانه ای لازمه.
حالا تیکه تیکه مینویسم ازون روز اون قهوه برای ولنتاین ه خب
نمیدونم، از نظر بچه ها دیدم بعضیا اینطور نیستن دقیقااااااااا
برای خودته رمزیا؟
:*
بله عزیزم
ممنون میشم برای منم رمزتون را بفرستین
خواهش میکنم
اما این پست ها برای خودمه و یکی دو نفر معدود
امان از اینستا! من که به شدت عاشق عکس و عکاسیم و آدم بصری ای به حساب میام خیلی خیلی دوسش دارم, یعنی محبوب ترین شبکه اجتماعیه از نظر من[قلب] قبول دارم حرفتو, اما خیلی وقتا با خوندن و دیدن زندگی بعضیا اون بعد از زندگیم که خیلی دوست داشتم پرورشش بدم و نشده رو توی بقیه میبینم و لذت میبرم, مثل پیج ارشاد(سیزدهم) که هیچ هایک میکنه و همش دنبال ماجراجوییه! هیچ باکی نداره! اتفاقا اصلا هم زندگی مرفهانه ای نداره, خیلی دوسش دارم, اگه خواستی بگو زیر یکی از پیجاش منشنت کنم.
خیلی از فوتو بلاگرا هم هستن که شاید وضعیت زندگی خیلی خوبی داشته باشن, اما انقدر بی تکلفن که من فقط حس خوبی که منتقل میکنن رو میبینم, مثل لیلا جیو[قلب] فکر کنم خودت فالوش میکنی.
مثلا من از مازی و مطی هم حس خوب میگیرم, اما دو تا اینستاگرامر معروف هستن که همیشه خودشونو مدعی میدونن, شایدم ندونن اما من اصلا انرژی مثبتی ازشون نمیگیرم, که اصلا دیگه پیجشون نمیرم.
بهار خیلی خوبه, اردیبهشت که دیگه خداست, توام که یه اردیبهشتی تمام عیار! مثلا تینای عزیزم[قلب]
نمیدونم چرا بلاگفا با کامنت طولانی گذاشتن مخالفه:((
اینی که هیچ هایک میکنه رو حتما منشنم کن
دوس دارم تجربیات اینطوری رو
اون یکی رو هم
کلا هر جا که فکر میکنی خوبه و حس خوبی داره :))))
ممنون عزیزم
تو همیشه به من لطف داری و شرمنده م میکنی و میدونی که همیشه عاشق کامنتاتم
اردی آدمایی که توی هر جایی(چه حقیقی چه مجازی) سعی میکنن بپرن وسط و تز بدن همه جا هستن, بحث با اینجور آدما فایده ای نداره. اصلا حتی کامنتشونو نخون و پاک کن.[بوسه]
به حال خودت فکر کن و اون لذت عمیقی که توی چهره ت و چشمات هست و همش از اثرات حال خوب عشقه[قلب] چه اهمیت داره بقیه چی میگن؟! لذت ببر و عمیق تر نفس بکش, رابطه های با کیفیت, که انقدر احترام توش هست, خلوص هست کم پیدا میشه,حال ناب عاشقیت رو با این افکار خراب نکن, من وقتی به تو فکر میکنم حالم خوب میشه, مطمئنم این حال خوبم نتیجه ی حال خیلی خیلی خوب خودته[قلب]
منم خیلی از آدما پیور[نیشخند] خوشم میاد, شاید توی زندگیم زیر ده نفر بودن که این پیور بودن و زلالی روحشون انقدر عمیق نمایان بوده:))
الف خودش به شدت پیوره! انقدر خالصه و عیارش بالاست که در مواجه باهاش آدم احساس عریان بودن(روحی) میکنه با هر جایگاه علمی,شغلی,... احساس میکنم آدم وقتی کنارشه باید خودشناسیش عمیق باشه و در درونش چیزی برای عرضه داشته باشه ولو تحصیلات بالایی داشته باشه یا هر چیز دیگه ای...
خنک شدم با خوندن کامنتت
ینی دقیقا خنک شدم
خیلی حس خوبی بود... وای تو یه جوری راجع به الف حرف میزدی انگار میشناسیش :)))))
عالیه ... حس خوبی بهم میده این اطمینانت
مرسی عزیزم:*
این حس معرکه ای که از حرفش و فهمیدن اینکه چه جور آدمیه تو این زمینه، گرفتی،
نوش جوووووووووووونت
مرررررررررسی
مثلا یه مکس خیلی کوتاه، یه ثابت موندن خیلی کوتاه نگاه، یه اخم خییبلی کمرنگ با خودش، اینا رو زمانی انجام می ده که غیرتی شده! اما داره سرکوب می کنه، و نمی دونه که من کشف کردم این حالت هاش رو!
هیچوقتم بهش نمی گم که کشف کردم! چون می خوام خواسته ی هردومون حفظ بشه، اون با نشون ندادن رفتار های به قول خودش غیرتی! من با دیدن این علایم غیرتی شدن!
بعد من یه وقتایی خودم عمدا یه حرفی می زنم که اون نشانه های رفتاری رو ببینم و کیف کنم
اونم نمی دونه دارم از ناخودآگاهش سواستفاده می کنم
تا مدتها، ینی چند سال! آزار می دیدم ازینکه عکس العملی در برابر این چیزا نشون نمی ده. غرورم هم اجازه نمی داد موضوع رو مطرح کنم. بعدها که باهم از نظر روحی یکی تر شدیم، بهش گفتم ...
می دونی چی گفت؟ گفت منم خیلی وقت ها حسودیم می شه، یا ته دلم یه جوری می شه(کلا از کلمه غیرتی شدن بدش می آد) ولی به خودم اجازه نمی دم بروز بدم. وقتی خسش می کنم، بلافاصله سرکوب می کنم
ازون موقع به با حساسیت بیشتری آنالیزش کردم. و الان با اینکه خیلی موارد نادری هست، اما اون واکنش های رفتاری که در مواقع غیرتی شدن، به طور ناخودآگله نشون می ده رو شناختم!
وای اون دو خط وسطی دقیقا الفه :))) البته ما راجع بهش هیچ وقت حرف نزدیم،من روم نشده به روش بیارم:دی
ای جان :*
این پستت منو برد به چالش های این سالهای خودم
آدمی که من دوستش دارم، ازین لحاظ با من متفاوته، و با بقیه ی مرد ها
خیلی متعهده، خیلی، اما تعریفش از تعهد، و خطوطش در این زمینه با من فرق داره. توی این ۴ سال خیلی تلاش کردیم، و بهم نزدیک تر شدیم خیلی. اما بهرحال هنوزم تفاوت هایی هست
این رفتار غیرتی برای ما دخترا خیییلی جذابه، اما متاسفانه اون، می گه من به خودم اجازه نمی دم برا تو تعیین تکلیف کنم، تو آزادی که تصمیم بگیری و تشخیص بدی
به نظرم به تربیت و فرهنگ هم ربط داره، خونواده ش هم همینطورن لابد و از اونا اینطور یاد گرفته.نگران نباش
الف هم واسه من تکلیف تعیین نمیکنه اصلا، اما غیرت از چشاش میزنه بیرون:)))
خوب البته معمولا آدما متوجه حریم طرف مقابل میشن اما بعضیا خودشونو به نفهمیدن میزنن و زیاد میان جلو ، ولی این تعبیری که میکنی از داداشت و آقای الف برای من تقریبا نا آشناست ، ما این حالتو نداریم تو خونواده ، نه بابام نه داداشم نه همسرم این مسایل رو واگذار میکنن به خودم
ولی خوبه که تو و دوستت هر دو یه مدلین ، اینجوری حس رضایت و خوشحالی دارین
من کلا خیلی خوشم با عاشقی تو ، خیلی سالم و تمیز و دوست داشتنیه برام
نمیدونم چرا نشد کامنتتو یه جا بیارم
فدای توووو :*
سنگین و موقر بودن و مرز شناختن تو ارتباط یه رکنه برای رابطه های سالم بخصوص تو جمع های دختر پسرا ، من هم وقتی دانشجو بودم چون رشته ام مکانیکه و ٩٥٪ همکلاسا و دوستام پسر بودن خیلی حساس بودم رو این موضوع ، کسی پاشو از گلیمش درازتر میگرد تذکر میدادم اگر اصرار به اون کار میکرد قشنگ میزدم تو پرش حالش جا بیاد
وای چقدر سخت بین اون همه پسر :))))
من دیگه حرفی ندارم کلا نیشم باز میشه
:دی ی ی
متشکرم.بابت اعتمادت
خواهش میکنم عزیزم
اول ماچ واسه رمز
ما هم تو خانواده هامون مهمه و معمولا داداشام قاطی میکنن و من عاشق این رفتارشون هستم
:))))
راستش پست بالایی فکر کردم منظورت اینه که الف از این حساسیتا نداره:(
اکثر قریب به اتفاق دخترا از تجربه ی این حس لذت میبرن:)) اصلا آدم وقتی یه نفر براش با همه دنیا فرق داره دوست داره اون آدم خاص براش حساسیت به خرج بده, اون مخاطب خاص نتونه تحمل کنه یه سری رفتارای دیگران رو نسبت بهت
من از غیرتی بازیای الکی بعضی مردا که کلا دست و پای آدم رومیبندن خوشم نمیاد اما اصلا نمیتونم کتمان کنم چه لذتی میبرم وقتی کسی که برام خاصه یه حرفی میزنه یا رفتاری میکنه که نشون میده براش فرق دارم
الف جزو نوادر محسوب میشه, آدم به اینکه هنوزم مردایی به این کیفیت پیدا میشن امیدوار میشه.
احساس میکنم الف پله پله داره حسش قوی تر میشه
پس خوب میفهمی حس من رو
آره انگار اینطوره داره حسش قوی تر میشه و نسبت به قبل هی تغییر میکنه
فقط امیدوارم شرایطش خوب باشه و خوب پیش بره، وقتایی اوضاع شخصیش خوب نیست روی رابطه مون هم تاثیر میذاره
اول مرسی از شما. بعدشم واقعا تعداد همچنین پسرایی کم شده. منم واقعا معذب میشم وقتی پسرا خیلی راحت باهات صمیمی میشن!
خواهش میکنم عزیزم
آخه تو چقد قشنگ‌مینویسی اردی بانو که اولش‌که سوار متن میشی یهو سر میخوری تا آخرش یهو میبینی چقد زود تموم‌شد... :)
من هم اینطوریم... یا اینطوری بودم‌و با وجود اینکه هیچ وقت فکر نمیکردم همسر گرامی حساس باشه اما هست... و به قولخودت چقدر هم میچسبه نمیدونم چرا
همیشه خیر در پیش داشته باشی بانو :)
وای چقدر شرمنده م میکنی عزیزم
ای جان :*
فک میکردم فقط منم که اگه رفتاری از یکی ببینم که خوشم نیاد دیگه تمایلی پیدا نمیکنم به همراه و همکلام شدن حتی دسته جمعی با طرف، و با توجه به رفتار بچه هامون تو دانشگاه دیگه کم کم داشتم به این نتیجه میرسیدم که من دارم اشتباه میکنم!
یکم امیدوارم شدم به خودم و این نظرم!
:))))))
اولش که دیدم رمزیه، فکر کردم داستان ولنتاین بوده ولی نبوووود
میدونی من فکر میکنم همه دخترا از این نوع توجه و احساس لذت میبرن، حتی اونایی که روشنفکرترن (بظاهر).
این توجهات به آدم احساس امنیت میده، و پارتنرت رو قابل پیش بینی میکنه. و امنیت و اعتماد (قابل پیش بینی بودن) برای رشد هر رابطه حسنه صمیمانه ای لازمه.
حالا تیکه تیکه مینویسم ازون روز
اون قهوه برای ولنتاین ه خب
نمیدونم، از نظر بچه ها دیدم بعضیا اینطور نیستن
دقیقااااااااا
عاقا اون دوستای محدود الفو معرفی کن بلکن امر خیری پیش بیاد
تو خجالت نمیکشی ؟